با گذشته نزدیک به هشت ماه از شیوع بیماری کووید۱۹ هنوز با بی‌تدبیری و بی‌مسئولیتی حاکمان اسلامی، ایران در صدر آمار مرگ و میر به دلیل ابتلا به ویروس کرونا قرار دارد؛ فاجعه به حدی عمیق و غیرانسانی است که در روزهای گذشته از تلفات چند صد نفری در ایران خبر رسیده است. تردیدی نیست که حقوق بهداشتی و تأمین سلامت شهروندان، از وظایف اولیه و اولویت‌های اساسی هر دولتی به شمار می‌رود. وظیفه‌ای که مانند هر وظیفه و قانونی در دوران حاکمیت چهار دهه‌ای جمهوری اسلامی به فراموشی سپرده شده و فاجعه‌ای تازه برای ایرانیان تدارک دیده است.
از زمانی که ویروس کرونا شیوع پیدا کرد، حکومت اسلامی با بی‌تفاوتی و سپس کنترل‌های محدود و بی‌برنامگی باعث افزایش ابتلا و مرگ و میر و شهروندان گردید؛ رفتارهای حاکمان ایران در مقابله و کنترل ویروس کرونا، نشأت گرفته از ماهیت فاسد و خشن جمهوری اسلامی است؛ طرفه آنکه این رژیم در طول سالیانی که با ابزارهای خشونت‌آمیز و به دور از مسئولیت‌های مدنی و اجرایی در ایران سلطه دارد، نه تنها از تأمین سلامت فردی و بهداشت اجتماعی ملت ایران عاجز بوده بلکه با برخوردهای انقلابی و نابخردانه‌ای که در روابط بین‌المللی و عرصه‌های دیپلماتیک داشته، ایران را به جزیره‌ای در محاصره مشکلات بزرگ اقتصادی و معیشتی- سیاسی تبدیل کرده است. سردمداران رژیم اسلامی با بی‌تدبیری و کوبیدن بر طبل انقلابیگری و تروریسم دولتی، ارتباطات جهانی را در زمینه‌های اقتصادی و تجاری بر ایران بسته و ملت ایران را از دسترسی به پیشرفت‌های پزشکی در مواد دارویی و تجیهزات پزشکی محروم کرده‌اند.
در سخن گفتن از حقوق ملی ایرانیان، تأمین سلامت عمومی و تحقق آزادی‌های اجتماعی همه پایه بوده و یکی بدون دیگری، موضوعیتی ندارد؛ مردمان برای به دست آوردن رفاه، سلامتی و آزادی، مدیران اجرایی را انتخاب کرده و در راستای بهره‌مندی از زندگی توأم با امنیت- برابری و ازادی، پروسه ملت را در کنار دولت ملی طی می‌کنند؛ این پروسه در ایران چهل سال گذشته با وقفه مواجه شده و جمهوری اسلامی بی‌توجه به حقوق انسانی و مدنی ایرانیان، تنها در صدد تکمیل خشونت دولتی و گسترش فساد و تخریب منافع ملی ایرانیان بوده و است.
اینک که بحث ایرانگرایی با نگاهی به آینده و ساختن ایرانی دمکراتیک و پیشرفته در دستور کار بخشی از فعالین فرهنگی و سیاسی قرار گرفته، بایسته است که با آگاهی از پیشرفت‌های پزشکی و اطلاع‌رسانی از آنها و یاری عملی به هم‌وطنان گرفتار در ویروس کرونا، که از بی‌تدبیری جمهوری اسلامی، روزانه جان عده‌ای از آنان را می‌گیرد، سلامتی شهروندان ایرانی را در پیوند با حقوق ملی و مدنی آنان قرار داده و همراه با استمرار خواسته‌های ملی و دمکراتیک، خواسته‌های بهداشتی و پزشکی را مطرح کرده و مراقبت از شهروندان را در برابر خطرات ناشی از آن، در برنامه‌های سیاسی و مدنی خود قرار دهیم.
تردیدی نیست که مراعات پروتکل‌های بهداشتی در امر مقابله با ویروس کرونا و رعایت دستورات پزشکی در فاصله‌گذاری، پاکیزگی و ضدعفونی مداوم و استفاده از ماسک، مسئله دادخواهی جمعی و برگزاری اعتراضات خیابانی را با اختلال مواجه ساخته؛ اگرچه جسته و گریخته ملت ایران از هر فرصتی برای ابراز مخالفت و طلب حقوق ملی خود استفاده می‌کند، اما آمران و عاملان امنیتی رژیم به بهانه شیوع ویروس خواستار در خانه ماندن و عدم تشکیل اجتماعات صنفی و سیاسی هستند؛ در این دوران اعمال فشار مدنی بر دولت جمهوری اسلامی در امور پزشکی و اجتماعی و اطلاع‌رسانی از مفاسد اقتصادی در مسائلی نظیر قاچاق دارو و… می‌تواند صورتی تازه از مبارزات مدنی و ملی ایرانیان بوده و پروژه حقوق دمکراتیک و رهایی از فاشیسم مذهبی را منطبق با شرایط فعلی ساخت.
در این شرایط که عده‌ای از کارگران در برخی از شهرها در اعتصاب و اعتراض بسر می‌برند و تمامی کشور گرفتار بی‌تدبیری حاکمیت در امر پزشکی و مقابله با ویروس کرونا است، بایسته است که رفتارهای غیرحقوقی رژیم در مسائل سیاست داخلی و امور بین‌المللی افشا و دستیابی به مراقبت‌های پزشکی شهروندان، در صدر برنامه‌های مبارزاتی قرار گیرد. بی‌تردید ایجاد جامعه‌ای دمکراتیک و آزاد، با انسان‌های سالم و در امنیت و رفاه اجتماعی میسر است و دستیابی به این هدف، در ایران با گذار از جمهوری اسلامی و فعالیت‌های واقع‌گرایانه فرهنگی- سیاسی و اطلاع‌رسانی در شرایط گذار نوین امکان‌پذیر است.
برگرفته از کیهان لندن
