Tag: مشروطیت

«پافشاری بر شکل نظام قبل از آنکه بدانیم محتوایش چیست، خواست جمهوری اسلامی‌ است تا مخالفین خود را در یک بحث بی‌پایان فلج کند. آنچه امروز می‌تواند محور همگرایی و همبستگی ملی قرار بگیرد و راه کشور را به سوی آزادی و رفاه ایرانیان باز کند، یک نهاد مقتدر پارلمانی برخاسته از رای همه مردم و رفع هرگونه تبعیض و رعایت کامل حقوق بشراست.» -با توجه به اهمیت ملی و سیاسی نظام سلطنت مشروطه در تاریخ ایران و جایگاه آن در گذار از جمهوری اسلامی و ایجاد دولتی دمکراتیک، بایسته است که زوایای مختلف این نظام سیاسی بررسی شده ...

با توجه به انبوه نوشته‌ها، مصاحبه‌ها، سخنرانی‌ها و بیانیه‌ها و کتاب‌های شاهزاده رضا پهلوی، طرح دعاوی‌گونه و پرسش و پاسخ به سبک غیردمکراتیک و یکطرفه از این چهره‌ی شاخص سیاسی و اجتماعی و فرهنگی کشور، که گاه در نامه‌نگاری‌ها و مصاحبه‌های برخی اشخاص سیاسی دیده می‌شود، درواقع تلاش خواسته یا ناخواسته برای راندن شاهزاده به مسیری یکطرفه و مصادره به مطلوب آرا و سخنان ایشان به نفع یک جریان و یا اینکه برای تخریب اوست.

استناد به حقوق ملی در حیات مدنی ایرانیان و طرح آن در ایده ایرانگرایی آینده‌نگر، تأمین کننده خواسته‌های اقشار مختلف و اصناف گوناگون ملت ایران در مبارزات ملی و مدنی است. مبارزاتی که با پشت سر گذاشتن دوران نوین گذار و آگاهی از تحولات دنیای معاصر، حقوق شهروندی و حقوق بشری ایرانیان را در دنیای دیجیتال در جامعه‌ای آزاد و با دولتی دمکراتیک به دست خواهد آورد.

ایرانگرایی هم مانند مشروطه‌خواهی و دیگر اهداف سیاسی با تغییر مقتضیات زمانه، فرم و گفتمان تازه‌ای یافته و در این رهیافت، ایرانگرایی حفظ چارچوب ارضی ایران، تأمین حقوق انسانی شهروندان، حضور در روابط بین‌المللی و عرصه‌های تجارت جهانی را در خود جای داده است؛ از این دیدگاه، ملی‌گرایی ناظر به تحقق حقوق پذیرفته شده آحاد ملت ایران است که در چارچوب‌های دیپلماتیک، هویت جدید ایرانی را نمایندگی می‌کند.

همانطور که از نام کنگره معلوم است، بیشترین و محوری‌ترین اهداف آینده مبارزاتی حزب در آینده بر پایه ایرانگرایی گذاشته شده؛ درواقع حزب بیش از گذشته و در تقویت روحیه ملی‌گرایی آزادیخواهانه‌ای که اساس و پایه اصلی تشکیل حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) و چراغ راه مبارزات سیاسی و فعالیت‌های فرهنگی و دیپلماتیک حزب است، مسئله ایرانگرایی را در چشم‌انداز فعالیت‌های آتی خود قرار داده است.

وقوع قتل‌های پی در پی در هفته‌های اخیر، نمونه‌ای از حاکمیت ضدحقوقی و زن‌ستیزانه‌ای است که ریشه در سنت‌گرایی دینی و حاکمیت خشن مردگرایانه جمهوری اسلامی دارند؛ بی‌حقوقی زنان ایرانی در زندگی شخصی- امور اجتماعی و مسائل فرهنگی و سیاسی، با فاجعه ملی سال ۱۳۵۷ و استقرار جمهوری اسلامی در ایران به وجود آمده است...

این بدگویی هایی که از کسانی می شنویم بیشترش از آن ست که از تاریخ بیست ساله آن شاه و از اسرار سیاسی ایران ناآگاهند و بسیاری نیز نمک ناشناس و بدخواه می باشند... رضا شاه به این کشور نیکی ها کرده و باید ایرانیان از او قدردانی نمایند و یادش را به احترام کنند.

وظیفه نسل کنونی روشنفکران ایرانی از راست و چپ است و ملاحظات حزبی برنمی‌دارد. این شاید بهترین نتیجه‌ای است که می‌توانیم از بازنگری صد ساله گذشته خود بگیریم. راست در این صد ساله توسعه و تجدد را بیشتر به مفهوم مادی و چندی (کمی) آن گرفت‌ــ که در مراحل آغازین ناگزیر است ولی باید هر چه زودتر و بیشتر به ژرفا برودــ