Tag: نادر زاهدی

دارا بودن شخصیت سیاسی و فرهنگی، پیشینه ملی و شفافیت اهداف و آرمان‌ها و اصول دمکراتیک در مبارزه و مخالفت، و مهمتر از همه، شناخت و همراهی بخش بزرگتری از مخالفان و مبارزان ملی و مدنی از شخصیت واجد هدایت مبارزات، از ارکان اصلی و پایه‌های اساسی رهبری در دنیای معاصر به شمار می‌رود. - تردیدی نیست که شخصیت‌های محدودی از الزامات رهبری مبارزات مدنی و ملی ایران برخوردارند؛ شخصیت‌هایی که از «مقبولیت ملی» بهره‌مند بوده و «مشروعیت سیاسی و فکری» خود را طی سال‌های اخیر و با حضور فعال و دمکراتیک در مبارزات جلوه‌گر ساخته‌اند.

در شرایط دشوار و تعیین‌کننده فعلی که با بی‌تدبیری، خشونت، راه‌اندازی نمایش‌های انتخاباتی، اقدامات تروریستی و ضدملی جمهوری اسلامی، میهن ایرانیان در گرداب‌های سرنوشت‌سازی قرار گرفته است، بایسته است که با تأملی خردمندانه در اصول «پیمان نوین» و تشکیل پیوندهای مبارزاتی برای مطالبات ملی و مدنی، فرصت‌های جدید را شناخته و از آنها برای گذار از جمهوری اسلامی و رسیدن به رهایی از فاشیسم مذهبی و برقراری دمکراسی و برابری حقوقی در ایران، بهره‌مند شویم.

تجربه ثابت کرده هر جا که پای نظامیان به مراکز اجرایی قدرت باز شده، ثمره‌ای جز تشدید اختلاف و سهم‌خواهی از اعمال گسترده قدرت نداشته است؛ بروز اختلاف میان مجریان و مدیران نظامی، راه به جبهه‌بندی آنان در برابر هم و قدرت‌نمایی نظامی علیه هم را در پی خواهد داشت که در نهایت ممکن است به تقسیم مناطق قدرت بیانجامد. -هرگونه توجیه برای صدارت سیاسی سپاهیان، در خدمت گسترش خشونت، سانسور و فساد جمهوری اسلامی بوده و فرصت‌های مدنی و ملی را بر باد خواهد داد.

معیارهای انتخاباتی بایستی از فرایند اطلاع‌رسانی آزاد، حضور نیروها و تشکل‌های سیاسی، شفافیت برنامه‌های انتخاباتی و بالاخره ایجاد فضای مناسب برای جابجایی در قدرت برخوردار باشد. در شرایطی که ملت ایران از این امکانات و حقوق محروم بوده و زیر فشارهای فزاینده سیاسی و امنیتی بسر می‌برد، برگزاری انتخابات واقعی امکان‌پذیر نبوده و هر گونه رویکردی به صندوق رأی، در خدمت تثبیت جایگاه استبداد دینی و در راستای تحکیم پایه‌های ضدمردمی‌ و غیر حقوقی آن به شمار می‌رود.

حق دفاع مشروع و حق شورش غیر از برخوردهای مسلحانه و اعمال قهرآمیز سنتی بوده و ریشه در دفاع از آرمان‌های دمکراتیک دارد؛ آرمان‌هایی که در تظاهرات مسالمت‌آمیز مردمی ‌بر آنها تأکید شده و در راستای برطرف کردن موانع غیرحقوقی و نامشروع و ناحق حاکمیت قرار دارند. درواقع، حق دفاع مشروع و حق شورش به مثابه عنصری بازدارنده و عامل پیشبرنده‌ی مبارزات ملی و مدنی و بدون خشونت بوده و نمادی از قدرت مبارزاتی مخالفان حاکمیت است.

در این شرایط که عده‌ای از کارگران در برخی از شهرها در اعتصاب و اعتراض بسر می‌برند و تمامی ‌کشور گرفتار بی‌تدبیری حاکمیت در امر پزشکی و مقابله با ویروس کرونا است، بایسته است که رفتارهای غیرحقوقی رژیم در مسائل سیاست داخلی و امور بین‌المللی افشا و دستیابی به مراقبت‌های پزشکی شهروندان، در صدر برنامه‌های مبارزاتی قرار گیرد.

استناد به حقوق ملی در حیات مدنی ایرانیان و طرح آن در ایده ایرانگرایی آینده‌نگر، تأمین کننده خواسته‌های اقشار مختلف و اصناف گوناگون ملت ایران در مبارزات ملی و مدنی است. مبارزاتی که با پشت سر گذاشتن دوران نوین گذار و آگاهی از تحولات دنیای معاصر، حقوق شهروندی و حقوق بشری ایرانیان را در دنیای دیجیتال در جامعه‌ای آزاد و با دولتی دمکراتیک به دست خواهد آورد.

ایرانگرایی هم مانند مشروطه‌خواهی و دیگر اهداف سیاسی با تغییر مقتضیات زمانه، فرم و گفتمان تازه‌ای یافته و در این رهیافت، ایرانگرایی حفظ چارچوب ارضی ایران، تأمین حقوق انسانی شهروندان، حضور در روابط بین‌المللی و عرصه‌های تجارت جهانی را در خود جای داده است؛ از این دیدگاه، ملی‌گرایی ناظر به تحقق حقوق پذیرفته شده آحاد ملت ایران است که در چارچوب‌های دیپلماتیک، هویت جدید ایرانی را نمایندگی می‌کند.

محور اساسی و مرکز اصلی سخنان شاهزاده رضا پهلوی، ایرانگرایی است؛ ایده‌ای که همه افراد و شخصیت‌ها، گروه‌ها، احزاب، اندیشه‌ها و رفتارهای ایرانیان را برای ایران آزاد شامل می‌شود؛ این ایده بیش از هر اقدامی، سرنگونی جمهوری اسلامی را در دستور کار خود قرار داده است؛ بر این اساس هرگونه احتمال اصلاح‌پذیری رژیم جمهوری اسلامی را رد می‌کند.

جهان دیجیتال واقعیت زندگی امروز انسان‌هاست؛ جهانی که با آزمون اندیشه‌ها و ابزارهای ساخته‌ی دست بشر، زندگی در فضای مجازی را به حقیقتی ملموس و معنادار تبدیل کرده؛ حضور در این فضا و ارائه ایده‌ها و افکار وطن‌پرستانه و آزادیخواهانه، قدم اول برای فعالین ایرانی است.