Tag: نه به جمهوری اسلامی

سرنگونی تمامیت جمهوری اسلامی و گذار از آن، رهایی از موجودیت غیردمکراتیک و ماهیت ضدملی و غیرحقوقی آن، برآوردی از رفتارها و اندیشه‌‌های مبارزاتی است که با هسته دمکراسی‌خواهی و ایرانگرایانه، افشای صحنه‌آرایی نمایشی انتخابات را در پیوند ملی و همه‌جانبه با پروسه «نه به جمهوری اسلامی» قرار می‌دهد. -بر اثر تحریم‌‌هایی که علیه جمهوری اسلامی اجرا می‌شود، مراکز مالی رژیم از پرداخت هزینه‌‌های مزدوران خود در خارج و داخل کشور باز مانده است. همچنین در مبادلات دیپلماتیک هم نمایندگان رژیم تحت فشار افکار عمومی ‌و طرفین حاضر در مذاکرات هسته‌ای قرار دارند.

سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی نخستین مرحله پیکار است. مرحله دوم که به همان اندازه اهمیت دارد ساختن یک جامعه نوین ایرانی است که تنها با مشارکت همه مردم و گرایش‌های گوناگون میسر خواهد بود. -هرگونه مطالبه‌ای غیر از نظام ‌دمکراتیک، جامعه‌ای آزاد و قوانینی که حقوق انسانی و حق شهروندان ایران را تأمین کنند و حافظ منافع ملی ایرانیان باشد، اتلاف وقت و به انحراف کشاندن مبارزه بوده و در عمل جز همسویی با عوامل امنیتی و اجرایی رژیم نیست.

مخالفت با قرارداد جمهوری اسلامی با جمهوری خلق چین در پیوند منطقی و تنگاتنگ با افشای صحنه‌سازی غیردمکراتیک انتخابات ریاست جمهوری اسلامی بوده و تقویت اتحاد ملی و همراهی و پشتیبانی از کارزار «نه به جمهوری اسلامی» را می‌طلبد. -همکاری‌های ضدملی و غیرحقوقی میان جمهوری اسلامی و چین در شرایطی منعقد می‌شود که بخش عمده‌ای از آن مربوط به تکنولوژی دیجیتال است. چرا که اداره و کنترل منافع به دست آورده چینیان در ایران، توسط ابزارهای دیجیتال و رسانه‌ای خواهند بود و در نتیجه فروش ابزارهای دیجیتال از چین و استفاده از آنها در مقابله با مخالفان و کنترل ...

همانطور که پیش از این در مقالات مختلفی نوشته‌ام، دوران گذار به نظام و جامعه دمکراتیک، با اندیشه‌ها و روش‌های مشخصی از دوران تثبیت فاشیسم مذهبی و زمان استقرار دمکراسی در ایران، متمایز می‌شود؛ در شرایط گذار، توضیح آرای سیاسی و فرهنگی و تشریح روش‌های مبارزاتی از محوریت تلاش‌های اپوزیسیون است...