Tag: یکپارچگی و اتحاد ملی ایران

همانطور که پیش از این در مقالات مختلفی نوشته‌ام، دوران گذار به نظام و جامعه دمکراتیک، با اندیشه‌ها و روش‌های مشخصی از دوران تثبیت فاشیسم مذهبی و زمان استقرار دمکراسی در ایران، متمایز می‌شود؛ در شرایط گذار، توضیح آرای سیاسی و فرهنگی و تشریح روش‌های مبارزاتی از محوریت تلاش‌های اپوزیسیون است...

شاهزاده رضا پهلوی با ارائه‌ی ایده‌ی مبارزه مدنی و بی‌خشونت و رفتارهای دمکراتیک و ملی‌گرایانه، اینک به محور مبارزات دمکراتیک و رهایی ایران از فاشیسم مذهبی تبدیل شده است. مردم در اعتراضات خیابانی ماه‌های گذشته‌ ایران، همراه با یادآوری خدمات...

خاطرنشان می‌کنم، تأمل و بحث در مدل‌های اجرایی حقوق بشر در جوامع و تحقق حقوق شهروندی اعم از جمهوریت یا پادشاهی و… با ماهیت‌های لیبرالی یا سوسیالیستی و… خارج از موضوع و حدود این مقاله بوده و نوشتار مستقلی را می‌طلبد. در مورد مسائلی نظیر حدود آزادی‌های فردی- توافق جمعی- میزان مشارکت سیاسی...

فعالین در جنبش مشروطیت از همان آغاز، سودای آزادیخواهانه و وطن‌پرستانه داشتند و کوشندگان مشروطه‌خواه، دل در گرو پیشرفت و رشد کشور و برقراری نظم و امنیت قانونی داشتند. بزرگانی چون سید حسن تقی‌زاده، احتشام السلطنه و نمایندگان مشروطه‌خواه مجلس شورای ملی، با پایمردی در برابر دست‌اندازی قدرت بیگانه بر خاک وطن ایستادند و یکپارچگی سرزمینی ایران را متحقق ساختند.

بر پایه این رهیافت به شهروندی، ملت، ملیت، دولت و نظام اجرایی، در حوزه حقوقی تعریف می‌شوند و همان‌طور که اشاره شد، رابطه حقوقی و سیاسی فرد و دولت مدنظر قرارگرفته و حیطه حقوق مدنی انسان‌ها، فراتر از دایره محدود و سنتی رفته و شامل اقلیت‌ها- فرهنگ‌ها و خرده‌فرهنگ‌ها در برابری قانونی می‌شود.

مقابله با سلطه خشن و غیردموکراتیک چهل ساله جمهوری اسلامی بر ایران، اصلی‌ترین و محوری‌ترین نقطه اعتراضی و مقاومت را در جنبش ملی و مدنی هموطنان به وجود آورده است؛ در چند سال گذشته، اشکال مبارزه با جمهوری اسلامی، در تجمعات صنفی- تحصن‌های کارگری- دانشجویی و اعتراضات خیابانی و با به کار گرفتن شیوه‌های نافرمانی مدنی و مبارزات بی‌خشونت، بروز و ظهور داشته است....

تدوام اعتراضات صنفی و قشرهای مختلف اعم از تاکسیرانان خوی و معترضان در تهران و اهواز و مقابله سرکوبگرانه عوامل امنیتی جمهوری اسلامی، در واقع تکمیل‌کننده خشونت‌های اقتصادی است که رژیم با دست‌اندازی در منابع ملی و ثروت وطن و مقابله تروریستی با اقدامات جامعه جهانی، در رادیکالیزه گرداندن جامعه و مردم ایران، از خود بروز داده است.

أسیس حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) و ایده‌ها و افکاری که در حیات بیست و پنج ساله ارائه نموده است، در خدمت اجرای اهداف و آرمان‌هایی است که محور اساسی آن آزادی وطن از سیطره فاشیسم مذهبی بوده و ارمغان دموکراسی برای آحاد شهروندان ایرانی است.

در بخش دیگری از مفاد منشور حزب مشروطه ایران(لیبرال دمکرات) آمده است:« ارزش‌های تاریخی و تجربه‌های ملت ایران بنیاد برنامه سیاسی ما را تشکیل می‌دهد. ما با بهره گرفتن از بهترین جنبه‌های این ارزش‌ها و تجربه ملی یعنی ناسیونالیسم ایرانی، آزادیخواهی، ترقیخواهی، و عدالت اجتماعی توشه فکری و سیاسی خود را فراهم کرده‌ایم.»

به عقیده ما سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی نخستین مرحله پیکار است. مرحله دوم که به همان اندازه اهمیت دارد ساختن یک جامعه نوین ایرانی است که تنها با مشارکت همه مردم و گرایش‌های گوناگون میسر خواهد بود. بدین منظور می‌کوشیم از همان نخستین گام در پی برداشتن موانع سیاسی و عاطفی که ایرانیان را از هم جدا کرده است باشیم. ایرانیان به عنوان وارثان تاریخ و فرهنگ مشترک و پر افتخار به هم نزدیکتر از آنند که با برچسب‌های ساختگی و بی‌اهمیت بتوان از هم جدایشان کرد.