مبارزات مدنی

Ausserhalb Iran's findet man mehr oder weniger aktive politische Parteien, die das Regime im Iran im Land selbst verboten hat und als Bedrohung seiner Alleinherrschaft betrachtet. Eine dieser Parteien, die sich nach langen Jahren neu aufgestellt hat, ist die CPI...

با توجه به این مسائل و- به تکرار- دقت در حساسیت شرایطی که هر روز فشرده‌تر از قبل بر میهن‌مان ایران می‌گذرد، بایسته است که با افشای توطئه‌های تجزیه‌طلبانه رژیم جمهوری اسلامی و عمق بخشیدن به مطالبات ملی و مدنی ملت ایران در همراهی همه‌جانبه با تمامی‌ مخالفین واقعی رژیم، قدمی‌در نزدیکی به سرنگونی جمهوری اسلامی برداشته و شاهد برقراری دموکراسی و آزادی در ایران باشیم.

تدوام اعتراضات صنفی و قشرهای مختلف اعم از تاکسیرانان خوی و معترضان در تهران و اهواز و مقابله سرکوبگرانه عوامل امنیتی جمهوری اسلامی، در واقع تکمیل‌کننده خشونت‌های اقتصادی است که رژیم با دست‌اندازی در منابع ملی و ثروت وطن و مقابله تروریستی با اقدامات جامعه جهانی، در رادیکالیزه گرداندن جامعه و مردم ایران، از خود بروز داده است.

بحرانی بودن این شرایط با زمزمه‌های اقدام نظامی تاکتیکی علیه جمهوری اسلامی و صف‌آرایی نظامی نیروهای مزدور خارجی نظیر حشدالشعبی- حزب الله- فاطمیون و… در خاک ایران، حساسیت‌های تازه‌ای را در میان وطن‌پرستان و آزادیخواهان برای ماندگاری چارچوب ارضی ایران و رهایی از فاشیسم مذهبی پدید آورده است.

أسیس حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) و ایده‌ها و افکاری که در حیات بیست و پنج ساله ارائه نموده است، در خدمت اجرای اهداف و آرمان‌هایی است که محور اساسی آن آزادی وطن از سیطره فاشیسم مذهبی بوده و ارمغان دموکراسی برای آحاد شهروندان ایرانی است.

در بخش دیگری از مفاد منشور حزب مشروطه ایران(لیبرال دمکرات) آمده است:« ارزش‌های تاریخی و تجربه‌های ملت ایران بنیاد برنامه سیاسی ما را تشکیل می‌دهد. ما با بهره گرفتن از بهترین جنبه‌های این ارزش‌ها و تجربه ملی یعنی ناسیونالیسم ایرانی، آزادیخواهی، ترقیخواهی، و عدالت اجتماعی توشه فکری و سیاسی خود را فراهم کرده‌ایم.»

به عقیده ما سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی نخستین مرحله پیکار است. مرحله دوم که به همان اندازه اهمیت دارد ساختن یک جامعه نوین ایرانی است که تنها با مشارکت همه مردم و گرایش‌های گوناگون میسر خواهد بود. بدین منظور می‌کوشیم از همان نخستین گام در پی برداشتن موانع سیاسی و عاطفی که ایرانیان را از هم جدا کرده است باشیم. ایرانیان به عنوان وارثان تاریخ و فرهنگ مشترک و پر افتخار به هم نزدیکتر از آنند که با برچسب‌های ساختگی و بی‌اهمیت بتوان از هم جدایشان کرد.

جنبش‌های مسالمت‌آمیز، حاصل رشد فکر جمعی و اجتماعی انسان‌ها است که به دور از رفتار و عمل خشن، مسلحانه و جنگ افروزانه، مطالبات صنفی- حقوقی و خواسته‌های مدنی را سازماندهی کرده و با اطلاع‌رسانی همگانی در فضاهای مجازی و دیپلماتیک، منش‌های مدنی و دموکراتیک را در چشم‌انداز سیاست و اداره جامعه قرار می‌دهد.

وظیفه نسل کنونی روشنفکران ایرانی از راست و چپ است و ملاحظات حزبی برنمی‌دارد. این شاید بهترین نتیجه‌ای است که می‌توانیم از بازنگری صد ساله گذشته خود بگیریم. راست در این صد ساله توسعه و تجدد را بیشتر به مفهوم مادی و چندی (کمی) آن گرفت‌ــ که در مراحل آغازین ناگزیر است ولی باید هر چه زودتر و بیشتر به ژرفا برودــ