حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات)

أسیس حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) و ایده‌ها و افکاری که در حیات بیست و پنج ساله ارائه نموده است، در خدمت اجرای اهداف و آرمان‌هایی است که محور اساسی آن آزادی وطن از سیطره فاشیسم مذهبی بوده و ارمغان دموکراسی برای آحاد شهروندان ایرانی است.

در بخش دیگری از مفاد منشور حزب مشروطه ایران(لیبرال دمکرات) آمده است:« ارزش‌های تاریخی و تجربه‌های ملت ایران بنیاد برنامه سیاسی ما را تشکیل می‌دهد. ما با بهره گرفتن از بهترین جنبه‌های این ارزش‌ها و تجربه ملی یعنی ناسیونالیسم ایرانی، آزادیخواهی، ترقیخواهی، و عدالت اجتماعی توشه فکری و سیاسی خود را فراهم کرده‌ایم.»

به عقیده ما سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی نخستین مرحله پیکار است. مرحله دوم که به همان اندازه اهمیت دارد ساختن یک جامعه نوین ایرانی است که تنها با مشارکت همه مردم و گرایش‌های گوناگون میسر خواهد بود. بدین منظور می‌کوشیم از همان نخستین گام در پی برداشتن موانع سیاسی و عاطفی که ایرانیان را از هم جدا کرده است باشیم. ایرانیان به عنوان وارثان تاریخ و فرهنگ مشترک و پر افتخار به هم نزدیکتر از آنند که با برچسب‌های ساختگی و بی‌اهمیت بتوان از هم جدایشان کرد.

جنبش‌های مسالمت‌آمیز، حاصل رشد فکر جمعی و اجتماعی انسان‌ها است که به دور از رفتار و عمل خشن، مسلحانه و جنگ افروزانه، مطالبات صنفی- حقوقی و خواسته‌های مدنی را سازماندهی کرده و با اطلاع‌رسانی همگانی در فضاهای مجازی و دیپلماتیک، منش‌های مدنی و دموکراتیک را در چشم‌انداز سیاست و اداره جامعه قرار می‌دهد.

وظیفه نسل کنونی روشنفکران ایرانی از راست و چپ است و ملاحظات حزبی برنمی‌دارد. این شاید بهترین نتیجه‌ای است که می‌توانیم از بازنگری صد ساله گذشته خود بگیریم. راست در این صد ساله توسعه و تجدد را بیشتر به مفهوم مادی و چندی (کمی) آن گرفت‌ــ که در مراحل آغازین ناگزیر است ولی باید هر چه زودتر و بیشتر به ژرفا برودــ

آنچه در ماجرای آذربایجان لگدمال شد، تشخص ایرانی بود، حرمت ایرانیان به تمسخر گرفته شد و غرور ملی به یغما رفت؛ در بازی دیپلماتیک خارجیان به آن روزگار، ایران و ایرانی اعم از آذربایجان و تهران و خوزستان، یک صدا و همسو با پرداخت هزینه های گزاف، هویت ملی خود را نگه داشت

نظام لیبرال دموکراتیک از آن جا که مبتنی بر حقوق طبیعی انسان ها و محصول قرارداد اجتماعی است، آزادی مذهبی- دموکراسی پارلمانی- آزادی تجارت و حق شهروندی آحاد ملت را در رنگارنگی قومیت به رسمیت می شناسد و بر این اساس، حضور فعال و سازنده ملت را در بدنه اجرایی دولت و نهادهای محلی آن تجویز می کند.

تجربه دمکراسی مستقیم در ایران ویژگی‌هایی دارد که برای آینده می‌توانند راه‌گشا جلوه کنند. اولین باردر ایران در سال ۱۹۵۳ دمکراسی مستقیم برنامه ریزی شد و از آنزمان تا کنون ملت جمعا پنج مرتبه به پای صندوق‌های رای کشیده شده‌اند. پس از شمارش آرا، نتیجه‌های اعلام شده ۸۴.۹۹، ۹۲.۹۹ و ۳۱.۹۹ درصد بوده است.

مالکیت می‏تواند مادی و یا معنوی باشد. مالکیت‏های معنوی بخش تقریبا جدیدی را می‏سازند و کمتر تصور می‏رود که بتوان مالکیت‏های معنوی را دزدید، مگر در سیستم غیر لیبرال دمکراتی به مانند جمهوری‏اسلامی، که نه حق نویسنده، نه حق چاپگر و نه حق کُپی رایت مطرح است. مبدا سیر تکاملی قوانین برای تعیین حقوق مالکیت را می‏توان همزمان با تدوین سند بزرگ آزادی‏ها (Magna Carta) در سال 1215 میلادی گذاشت.

ما بعنوان یک حزب بر این باوریم که اشتباهات در هر سطحی که اتفاق افتاده است و یا خواهد افتاد، قسمتی از حقوق هر انسانی است و باید به او فرصت داده شود که برای رفع آن اشتباهات کوشا باشد. در منشور جهانی حقوق بشر و میثاق‏های آن برای هیچ انسان، سازمان و یا ارگانی حق انتقام‏جویی در نظر گرفته نشده است. بطور کلی اگر شخصی درباره حقوق بشر اظهار نظر می‏کند و برای رسیدن به تمام و کمال آن قدم بر می‏دارد، آرزویی به غیر از بهروزی هر چه زودتر جامعه خود نمی‏تواند در سر بپروراند.