اسلام سیاسی چه در شکل حکومتی و چه در شکل مخالفت با حکومت اسلامی، محکوم به شکست بوده و طرد شده از سوی فعالین سیاسی و مدنی ایران و شرایط جهان معاصر است. -در وضعیتی که بیشتر آحاد جامعه برای احقاق حقوق خود، راه‌های مسالمت‌آمیز و ایده‌های راهبردی جنبش‌های مدنی را انتخاب کرده‌اند، اقدام مسلحانه و تأکید بر حرکات خشونت‌آمیز، از بین بردن فرصت‌های مدنی و ملی برای رسیدن به اهداف دمکراتیک و بنیادهای دولت حقوقی و سکولار به شمار می‌رود.
بیشتر بخوانید
در واقع هر گونه ایدئولوژی اسلامی که سودای حاکمیت اسلامی دارد، اعم از سازمان مجاهدین خلق، ملی- مذهبی‌ها، اصلاح‌طلبان و اصولگرایان حکومت- از آنجا که مبتنی بر امت‌گرایی دینی هستند، علیه منافع ملی بوده و از سرشتی غیردمکراتیک برخوردارند؛ رفتارهای سیاسی و کنش‌های اجتماعی و فردی باورمندان به ایدئولوژی سیاسی اسلام، چیزی جز تبلیغ و تحمیل ارتجاع سیاه نیست. -هنوز با توجه به بنیان‌های اعتقادی و فکری و عملکرد سازمان مجاهدین خلق، مسئله برابری حقوقی زنان و حق انتخاب آزاد پوشش در ایده‌ها و رفتارهای این سازمان در هاله‌ای از باورهای سیاسی اسلامگرایی مانده است.
بیشتر بخوانید
تنها وجه تشابه گذشته و آینده در این هست که هر دو اکنون شروع میشوند.
