Tag: فاشیسم مذهبی

«من به همه نیروهای سیاسی دموکراسی‌خواه فارغ از گذشته و گرایش سیاسی‌شان دست یاری دراز می‌کنم و می‌خواهم با کنار گذاشتن اختلافات و خودبزرگ‌بینی و برتری‌جویی، روی یک هدف متمرکز شوند: نجات ایران!» -شاهزاده رضا پهلوی سودای معاصر گرداندن روش‌‌های دولت‌مداری و ایجاد دولتی دمکراتیک، سکولار و ملی داشته و مانند تحولی که در روش‌‌های مبارزاتی از اعمال قهرآمیز به جنبشی مسالمت‌آمیز و بی خشونت پیشتاز بوده، در مسئله جایگاه دولت و ملت هم در پیمان نوین، ایده‌ای مدرن و مدنی ارائه کرده‌ است. به همین دلیل وی در بندی از «پیمان نوین» اعلام می‌کند: «امروز، روز انتخاب است!»

رهایی ایران از فاشیسم مذهبی، وجه مشترک ایرانگرایی و وطن‌‌دوستی است. -برای ماندگاری ایران و به دست آوردن کرامت انسانی و هویت ملی ایرانیان، مبارزه اصلی و نهایی و محوری با تمامیت جمهوری اسلامی بوده و هرگونه رفتار و هیجان سیاسی و فرهنگی که بی‌بهره و یا خارج از این مبارزه محوری باشد، حاصلی جز وقت دادن به جمهوری اسلامی نبوده و مانعی برای رسیدن به آزادی، دمکراسی و دولت حقوقی در ایران است.

هر لحظه و هر زمان بازی‌گردانان جمهوری اسلامی برای بقای خود، ترفندی تازه و دروغی دیگر به میدان می‌کشانند. تمامی ‌دست اندرکاران جمهوری اسلامی آگاه‌اند که عمر این نظام فاشیست و ضدایرانی با این کیفیت و با این شرایط به پایان رسیده است؛ اگر در دوره‌ای ساز بی‌محتوای اصلاح‌طلبی را می‌نواختند، امروزه از تغییر در شیوه اداره کشور سخن می‌گویند.

فاجعه کشتار دختران دانش آموز کابل حلقه‌ای از اقدامات ضدانسانی بنیادگرایان دینی است که آزادی و آگاهی و کرامت انسان‌ها را هدف گرفته است؛ اقداماتی که در جمهوری اسلامی به انواع و اقسام خشونت، دزدی و سانسور فرصتی حکومتی داده و زندگی، امنیت، رفاه و آزادی ایرانیان را از بین برده است. -اگرچه روش‌های به کار گرفته اسلامگرایان در این اقدامات با هم متفاوت است، اما ماهیت خشن و ضد تمدنی آنان از یک آبشخور سیراب می‌شود؛ آبشخوری که ریشه در تعصبات دینی و ضدانسانی شریعتمدارانه دارد و علیه کرامت، آزادی و تشخص انسان‌هاست.

در واقع هر گونه ایدئولوژی اسلامی که سودای حاکمیت اسلامی دارد، اعم از سازمان مجاهدین خلق، ملی- مذهبی‌ها، اصلاح‌طلبان و اصولگرایان حکومت- از آنجا که مبتنی بر امت‌گرایی دینی هستند، علیه منافع ملی بوده و از سرشتی غیردمکراتیک برخوردارند؛ رفتارهای سیاسی و کنش‌های اجتماعی و فردی باورمندان به ایدئولوژی سیاسی اسلام، چیزی جز تبلیغ و تحمیل ارتجاع سیاه نیست. ­-هنوز با توجه به بنیان‌های اعتقادی و فکری و عملکرد سازمان مجاهدین خلق، مسئله برابری حقوقی زنان و حق انتخاب آزاد پوشش در ایده‌ها و رفتارهای این سازمان در ‌هاله‌ای از باورهای سیاسی اسلامگرایی مانده است.

از محتوای گفتگوها برمی‌آید که ایده لیبرال دمکراسی پیش از آنکه به صورت پسوند اسم «حزب مشروطه ایران» ثبت شود، در ذهن و اندیشه داریوش همایون جریان داشت. ‏ ــ درست است كه طرح مشروطه‌خواهان بیشتر روی كاغذ ماند و درست است كه امروز ایران از جهاتی به ‏عصر پیش از مشروطه بازگشته ولی جنبش مشروطه نیروی بر انگیزاننده جامعه ایرانی در راه پر دست‌‏انداز پیشرفت بود و همچنان هست.‏

دارا بودن شخصیت سیاسی و فرهنگی، پیشینه ملی و شفافیت اهداف و آرمان‌ها و اصول دمکراتیک در مبارزه و مخالفت، و مهمتر از همه، شناخت و همراهی بخش بزرگتری از مخالفان و مبارزان ملی و مدنی از شخصیت واجد هدایت مبارزات، از ارکان اصلی و پایه‌های اساسی رهبری در دنیای معاصر به شمار می‌رود. - تردیدی نیست که شخصیت‌های محدودی از الزامات رهبری مبارزات مدنی و ملی ایران برخوردارند؛ شخصیت‌هایی که از «مقبولیت ملی» بهره‌مند بوده و «مشروعیت سیاسی و فکری» خود را طی سال‌های اخیر و با حضور فعال و دمکراتیک در مبارزات جلوه‌گر ساخته‌اند.

در شرایط دشوار و تعیین‌کننده فعلی که با بی‌تدبیری، خشونت، راه‌اندازی نمایش‌های انتخاباتی، اقدامات تروریستی و ضدملی جمهوری اسلامی، میهن ایرانیان در گرداب‌های سرنوشت‌سازی قرار گرفته است، بایسته است که با تأملی خردمندانه در اصول «پیمان نوین» و تشکیل پیوندهای مبارزاتی برای مطالبات ملی و مدنی، فرصت‌های جدید را شناخته و از آنها برای گذار از جمهوری اسلامی و رسیدن به رهایی از فاشیسم مذهبی و برقراری دمکراسی و برابری حقوقی در ایران، بهره‌مند شویم.

اولویت دادن به مقوله امنیت ملی در گفتمان سیاسی اپوزیسیون می‌تواند هم بر ارتباطات ملی و مدنی با داخل کشور تاثیرگذار باشد و هم در عرصه فعالیت‌های خارجی اپوزیسیون بر آگاهی‌رسانی در مورد ماهیت فاشیستی رژیم و اعمال فشار بر شهروندان ایران در مجامع بین‌المللی حقوق بشری و دولت‌های دمکراتیک ثمربخش باشد.

گذار از جمهوری اسلامی و رهایی ایران از کابوس این رژیم در صورتی متحقق خواهد شد که همه ایرانیان برای تمامیت ارضی ایران کوشش کنند. گرفتار شدن به آدرس‌های انحرافی مراکز امنیتی رژیم در مدیریت تنش‌های قومیتی، گذشته‌گرایی، ارزش‌گذاری‌های دینی و جنسیتی، مانعی در برابر مبارزات مدنی و ملی است؛ این مبارزات، حرکتی رو به آینده بوده و مطابق با معیارهای پذیرفته شده حقوق بشری و طرد ارزش‌های غیرحقوقی و تبعیض‌آمیز به تحقق خواهد پیوست.